Wat mij nogal verbaast in de recente #metoo ontwikkelingen is dat niemand het erover heeft dat het minderjarige meisjes waren en dat niemand het erover heeft dat er schijnbaar iemand bestaat die denkt dat minderjarige meisjes op ‘schrijfkamp’ sturen met Ali B een goed idee is. Men doet vrij massaal alsof dit een gedragslesje voor mannen zou betreffen, foei, gedraag je toch eens beter, leer waar de ‘grenzen’ zitten – ik zet daar iets anders tegenover: de grens van de goede smaak. Waar is die gebleven? En verdorie, leer nu toch eindelijk eens dat juist een predator/parasiet geen enkele moeite met gedragsregeltjes heeft. De predator/parasiet is juist de galante heer die de deur voor je open houdt. De predator/parasiet is iemand met een machtspositie die constant doet alsof hij een slachtoffer is. Leer ze herkennen en maak ze niet het leven makkelijker.

Waar je in Nederland ook de thermometer in steekt, het is allemaal angstcultuur wat de klok slaat. De perfecte voedingsbodem voor parasieten. Je ziet het ook aan de willekeur, de parasitaire argumenten in het nieuws. Het is een vorm van misbruik, van pedanterie die zwaar richting het randje van de pedofilie leunt: spreek constant iedereen aan als een kleuter en je bent al aan het misbruiken en niet ver verwijderd van erger.

Een tijdje terug was in het nieuws dat 330.000 Franse kinderen afgelopen vijftig jaar het slachtoffer waren van pedofiel misbruik in de kerk. Drie-honderd-dertig-duizend.

Als dat geen parasitaire constructie is die leeft van angst en beven, wat zou het dan wel moeten zijn? En dat kun je natuurlijk omdraaien, als iedereen bang is en overal een angstcultuur heerst dan is er iets faliekant mis.

Laten we bij de media beginnen en niet langer elk nieuwsbericht vol NLP commandos zetten, en niet langer volwassen mensen als een kleuter aanspreken in het journaal. Want voor je het weet heeft deze grote kleuter straks een stembiljet in handen met leuke snoepkleurtjes erop.

Zou het niet eens fijn zijn in plaats van Marco Borsato echte muzikanten op het podium te zien? Ik zeg niet dat echte muzikanten zich altijd gedragen, nee hoor, maar ik zeg wel dat ze noodgedwongen meestal bezig zijn met….muziek. Dat hoop je dan tenminste, en leg de lat hoog genoeg en ze hebben ook weinig keuze meer.

Martijn Benders has published twenty-six books, eighteen of which are in Dutch. He has been named one of the greatest talents of his time by critics like Komrij and Gerbrandy. He has also written three philosophical works, one of which is in English about the Amanita Muscaria, the Fly Agaric. Publishing on the international stage of The Philosophical Salon, he has also gained international recognition as one of the most remarkable thinkers from the Netherlands.