De laatste loetjes. Waarom zou je midden in een boek over een paddenstoel een moeilijk te vertalen zestienpagina lange ode aan de stilte zetten?
Nou, laat ik daar eens een antwoord op proberen geven. Het is een antwoord met veel facetten:
Uno! De waardstoel is een ruiskiller, en je weet niet wat die ruis is tot je hem weg voelt gaan. De waardstoel haalt die vreselijke breinruis weg en misschien wel voor het eerst in je leven zul je ervaren wat echte stilte kan zijn, echte rust in je hoofd. Daarom was een ode aan die stilte onontbeerlijk.
Due! De waardstoel en haar intelligente bewoners willen met name de poezie en de liedjes een wit stipje geven. Daarom heb ik in dit boek liederen en gedichten verzameld die over deze paddenstoel gaan, maar ook een verkenningsmissie uitgevoerd, in skryende zin, en zo kwam ik bij Edna St. Vincent Millay uit. Wisten jullie dat noch kabouter noch kobold een duidelijke etymologische oorsprong hebben? Eigenlijk weet niemand waar die woorden vandaan komen. Maar duidelijk mag zijn dat ze erg van zingen houden, en van gedichtjes, en dat zul je zelf merken na een stevig kopje waardstoelthee!
Filosofisch kabouterintermezzo: welke rol speelt de stilte eigenlijk in het tot stand komen van goede poezie? We weten dat er tal van aardbewoners bestaan die heel graag legendarische liedjes en gedichten zouden willen schrijven, maar wat krijgen ze op papier, ja, is dat niet gewoon een afspiegeling van de ruis in hun hoofd? Gedichtruis, ruisliedjes. En dat dan voorlezen aan mensen met ruishoofdjes, oei oei, dat maakt het alleen erger! Hoe komt het, denken jullie, dat als ik een dichtbundel van Attila Joszef door Google Lens lees dat meteen al een sterkere bundel is dan menig in het Nederlands geschreven werk van een ruisdichter? Een krachtige, ruisloze stem!
Tre. Mijn skrytechniek is onberispelijk, en ik herkende in Edna St. Vincent Millay de perfecte Amanitadichteres avant-le-lettre. Jullie moeten begrijpen dat de waardstoel op de hand is van vrouwen en geen vriend van de haar verdrukkende patriarchie. Daarom zie je ook dat de Amanitabeweging voor een heel substantieel deel uit vrouwen bestaan die gemerkt hebben dat deze paddenstoel ongelofelijk empowerend werkt: hij verdrijft de herfstdepressie, zorgt voor een superieure vorm van vitamine D, en boven alles leert vrouwen weer assertief te worden en nee te zeggen, en daarom voor ik Millay als verstotene uit het schoolsysteem een uitstekend rolmodel voor de paddenstoel, niet dat zij deze gebruikte, helaas was de kennis tijdens haar leven nog niet voor handen, ze zou beslist langer en aangenamer hebben geleefd.
Daarom dus een 16 pagina lange ode aan de stilte in mijn boek SHHHHHHHHHHROOM.
En jazeker, in het hoofdstuk over voeding. Want wie geïnteresseerd is in ware nutritie kan niet om de stilte heen. Waar zie je een ‘doodeet’ met stilte en zuurstof als kern ingrediënten? Nergens! De ‘diëten’ en ‘doodeten’ snappen schijnbaar niets over de menselijke stofwisseling. Volg mijn methode en je zult zien dat je vast zat in een verkramping, die je leerde dat nutritie over eten gaat, terwijl juist stilte en zuurstof de basis zijn van een echt gezonde stofwisseling. Eten komt pas daarna.
