Droomvlucht – door Maarten van der Meulen

Het gedicht “Droomvlucht” van Martijn Benders beschrijft de ervaring van iemand die in een gevangenis zit en herinneringen rapporteert aan onzichtbare machten. De spreker in het gedicht vergelijkt zichzelf met een cipier die de gevangenen, of herinneringen, komt checken. Het gedicht eindigt met een herinnering aan Antoon Pieck, een kind dat huilt omdat hij de regen niet kan tekenen.

Het is een interessante en betekenisvolle tekst die het concept van herinneringen en hun betekenis voor ons leven onderzoekt. De poëtische beeldspraak die wordt gebruikt, zoals de vergelijking van herinneringen met gevangenen en de sprekende ik-figuur met een cipier, maakt het gedicht visueel aantrekkelijk en geeft het diepgang.

Het eerste vers van het gedicht verwijst naar een bekende quote van J.R.R. Tolkien en stelt de vraag waarom iemand in gevangenschap over hun ervaringen zou willen schrijven. Dit geeft aan dat de sprekende ik-figuur zich bewust is van haar eigen beperkingen en gevangenschap in haar herinneringen.

In de volgende twee versregels wordt de vergelijking van herinneringen met gevangenen opnieuw benadrukt. De cipier die de gevangenen komt checken, symboliseert de manier waarop onze herinneringen ons beïnvloeden en bepalen. Het feit dat de cipier altijd rapporteert aan “onzichtbare machten” suggereert dat onze herinneringen niet alleen onszelf, maar ook andere, onzichtbare krachten dienen.

De dichter laat onbesproken wie die ‘onzichtbare machten’ dan zijn. Ik herken het wel bij mezelf, alles
wat ik meemaak lijk ik een soort verslag van te sturen naar een derde partij. Wie is dat?

Wat is precies het verband met de herinnering van Antoon Pieck aan het einde van het gedicht, dat hij
als kind huilend voor het raam stond omdat hij de regen niet kon tekenen?

Het is dezelfde onmacht waarmee ik de ‘machten’ niet kan beschrijven aan wie ik schijnbaar rapporteer.
Ik kan ze niet zien, ik kan ze niet horen, het is een droomvlucht, en dit gedicht is een ijzersterke opening voor een bundel waarin het niet-kloppende, het dode, centraal staat.

Maarten van der Meulen

**

Een protest tegen wat?

Toevoeging van de auteur: Ik ben momenteel druk met het ruimen van misschien wel een miljoen vakantiefoto’s die mijn ouders gemaakt hebben van hun ontelbare vakanties, en op het gros van die foto’s zie je mijn vader op een campingstoel tevreden voor de caravan zitten. Voor wie maakte en bewaarde hij die foto’s? Het lijkt wel bijna een soort protestvorm.

Maar een protest tegen wat? Vakantie vieren tegen de dystopie. Als religie heeft het iets logisch en verklaarbaars – als ik zelf een religie zou moeten kiezen is de vakantie best een goede kandidaat. Maar die eindeloos monotone verslaglegging? Waar gaat dat precies over?

Vaak dwong hij bezoekers om urenlang die foto’s in slideshows te bekijken, een bezigheid die vervelend was tot op het bot, een uur lang steeds dezelfde foto in ontelbare varianten voorbij zien komen, maar waarom? Ik heb er eigenlijk geen eenduidig antwoord op. Dat bij mijn vader het evaluatiecircuit niet zo goed functioneerde is zeker waar, maar zo slecht? Er zat altijd een soort wraakgevoel in, iets pesterigs.
Net zoals hij me tot aan zijn dood steeds PVV boodschappen appte, terwijl hij donders goed wist dat dit mij enkel ergerde.

Ik denk dat het een soort wraak is die hij wou nemen op de dystopie, de ambtenarensleur, de verschrikkelijke bureaucratie van het dagelijks leven – en die eindeloze stroom foto’s was als die eindeloze regen die Antoon Pieck zag als huilend kind, en hij huilde omdat hij al die vakanties niet kon tekenen
en zo werd de verveling zelf een protestvorm.

Martijn Benders – uit de nieuwe bundel: Gedichten om te Lezen in het Donker, de Kaneelfabriek, nu in de betere boekhandel verkrijgbaar.


No, no: I am not a 'guru' of some sorts: I'm just a guy that happened to be succesful at fighting of the addictions dystopia had blessed me with.

Now I am devoting my time to helping others as a mycotherapist.

I know a lot about mushrooms and I have devised methods of employing them in your diet that will help your physical and emotional wellbeing.

If you experience problems and you think I might be able to help you, please go to my contact page and let's have a chat.

I wrote a book titled 'Amanita Muscaria: The Book of the Empress'. That book presents 'the big picture', the one you've perhaps been missing out on. It is the story of what really happened with humanity the last 1000 years, and how wild mushrooms came to be demonized, and how Amanita Muscaria/ Fly Agaric can help you regain your true self and at the same time make this planet a better place for everyone.

The book can be bought at regular dutch bookstores and soon at international bookstores too. And to be complete: you can also buy it from me directly using crypto. Just donate an amount of crypto to me that would equal about 33 euros and I will send you a signed copy:

If you want to donate me some crypto to help my cause (fighting the benzodiazepine epedemic) your contribution would also be most welcome.

I am also known as a writer and a poet. As of 2023 I have written about 18 books. Lots of them are available for free from my homepage: I have never been much of a kapitalist, and I believe that good poetry has a healing effect on people.

Drop me a line if you want to ask me something or collaborate on anything. I wish you a great life, and lots of luck and great guidance on the path you are walking.