Laatst belde Gerard Scharn me, of we niet iets konden doen omtrent Hans Vlek. Gerard woont in Den Bosch, en zo’n vraag dwingt je dan weer na te denken wat eigenlijk je positie is ten opzichte van deze dichter. Nu ja, die is vrij eenvoudig te formuleren: ik ben gematigd fan. Hans heeft een paar goede gedichten geschreven. Hij was eigenlijk voornamelijk interessant als schoolvoorbeeld wat er allemaal mis is in Nederland.
Omdat ik nu in Spanje zit en mijn bundel een spaans-galische ondertoon krijgt dacht ik, ik schrijf een gedicht over Hans. Ik ga daar nu nog niet over uit de school klappen, het staat in mijn nieuwe bundel en gaat over de tijd dat ik iets met Hans dochter Roos had.
Als je dit stuk van Simon Vinkenoog leest snap je misschien wat ik zo verschrikkelijk vind aan Nederland:
Op een hijgerige manier wordt hier verslag gedaan door de normalostoner waarbij alle figuren die ooit in het gekkenhuis zaten netjes bij elkaar werden gezet, evenals mensen die drugs gebruikten. Hun poezie had wellicht niks gemeen, dat doet niet ter zake: dat is het hoekje met de gekken. Kluchterigheid ten voeten uit, en met diezelfde kluchterigheid hebben ze mij altijd benaderd, maar ik beet van me af, waar gekken niet toe in staat worden geacht.
Hans zou in Marrakech teveel LSD hebben gebruikt, zo gaat het praatje. In werkelijkheid liep hij een keer in het neoconservatieve maastricht naakt het podium op, en toen was het gedaan met zijn carriere als dichter. Wat niet betekent dat het geen warhoofd was verder – zeker weten was het een warhoofd. Maar mijn ervaring is dat die geestelijke verwarring aan cannabis te wijten is, of aan een combinatie van lsd met cannabis, of gewoon aan bakerpraatjes en projecties van mensen die in een aardig dichter per se een soort gekke beatnik held wilden zien.
Als we dit praatje preciezer gaan maken dan geloof ik dat mensen als Hans Vlek ten prooi vielen aan de tegenpartij, die er alles aan was gelegen psychedelica in een zo kwaad mogelijk daglicht te zetten. Geef ze speed en genetisch versterkte cannabis, schep zo verwarde schepselen en laat ze geloven dat het aan de lsd lag.
Hans is een beroemde nederlander. Ik niet. Hij is een beroemde nederlander omdat hij zich op de juiste wijze wist gedragen. Als een heerlijk voorspelbare gek die precies de agenda van Richard Nixon op de kaart wist krijgen.
Ik heb min of meer dezelfde mening over Leary. Precies de man die LSD als middel niet kon gebruiken.
Ik ben natuurlijk een veel beter dichter dan Hans Vlek. Maar om de dichtkunst ging het in Nederland nooit. Het gaat er om het juiste gedrag, om reputaties, om de juiste vinkjes en vakjes, en vooral om het op de kaart zetten van de parasitaire agenda.
Ik mag dan geen bekende Nederlander zijn, ik heb wel nog een rechte rug. En dat is een rug die dus niet cynisch krom wist groeien, tot je een zwartgallige clown bent van andermans agenda. Daar heb ik altijd voor bedankt. Ook voor de lui die mij prijzen als dichter maar me verder nooit aan het woord wilden laten – zwart zijn ze, de cancellende poortwachtertjes van de vergetelheid. Och, ik heb met ze te doen, een beetje maar hoor. Het is nodig want de beloning die ze voor hun krankzinnige gedrag verwachten zal zich manifesteren als hun ergste nachtmerrie.
Goed, laat ik ze vergeten, deze schaduwachtige wezens. Zet dat psyborgparkeerterrein aan de Noordzee toch eens uit het hoofd, ga wat Eucalyptus opsnuiven, Benders, en geef vorm aan de Eucalypsa die in je bundel woeden zal.
The PURPOSE of The War on Drugs via the administration that created it: Nixon
“You want to know what this [war on drugs] was really all about? The Nixon campaign in 1968, and the Nixon White House after that, had two enemies: the antiwar left and black people. You understand what I’m saying?
We knew we couldn’t make it illegal to be either against the war or black, but by getting the public to associate the hippies with marijuana and blacks with heroin, and then criminalizing both heavily, we could disrupt those communities. We could arrest their leaders, raid their homes, break up their meetings, and vilify them night after night on the evening news.
Did we know we were lying about the drugs? Of course we did.”
~ John Ehrlichman, Assistant to the President for Domestic Affairs under President Richard Nixon
In Europa worden nog altijd op dagelijkse basis enorm veel publieke middelen verspild om deze racistische agenda van Nixon uit te voeren, want ‘zo doen wij de dingen hier’. Mensen 25 jaar gevangen zetten omdat ze een plantje in hun zak hebben is ronduit kwaadaardig, een ander woord bestaat er voor die geestesgesteldheid niet.
Martinus 17-11-2022
