Een reactie van JEANINE DECKERS die zich een ‘militant bibliothecaris’ noemt en mij als een volleerde juffertjeskrijger laat weten dat er iets zou mankeren aan mijn leesvaardigheid. Och welnee, mevrouw Deckers. En deze reactie wou ik op uw strijdvaardige blog zetten, maar ik kreeg de melding niet meer te kunnen posten. Het is me wat met die moderne cancelkrijgers. Mijn reactie:

Dat lijkt me dan een prima reden om dat door AI te laten opknappen, en voor de werken die wel literair zijn naar de kritiek te luisteren. Die overigens ook op sterven na dood is, mede dankzij al die amateurrecensenten. Zoals jullie vroeger ook de platenzaken om zeep hielpen omdat de bibliotheek zo nodig bezoekers moest trekken. Een collectie wil ik, verdomme! Wat vindt u hiervan precies?

Een paar generaties terug zou je je als bibliotheek wanneer er een lokale beroemdheid landelijk bekendheid genoot als dichter uit je voegen gaan van enthousiasme en inspanningen. Lezingen, een hele rij aan bundels, etcetera – en wat zien we nu? Er is geen enkele dichtbundel meer verkrijgbaar en de bibliothecarissen kennen niet eens de schrijvers uit het eigen gebied.

Militant zijn ze zeker, maar dan ten gunste van iets wat ‘de Centrale’ wordt genoemd hier. De Centrale stuurt alles aan. De bibliothecaris mag zelf niets. Zelfs niet even een boek op de plank zetten van iemand waar hij eigenlijk van had moeten horen.

Of zouden ze allemaal van die militante weblogs hebben waar ze erg druk mee zijn? Je denkt wel eens aan de nieuwe slogan:

DE BIBLIOTHEEK. ALLES, ALS HET MAAR NIET EEN COLLECTIE IS.

Ondertussen schrijft onze militante bibliothecaresse op haar blog: Dat ouders of leerkrachten niet willen dat hun kinderen Harry Potter lezen kan ik nog enigszins begrijpen want tovenarij is de duivel en zo.

Wat fijn dat ook een militante juf soms voor iets begrip op kan brengen. Want collectie is satan enzo. En dan weer baskerende in de eigen supermachten ten strijde tegen het onrecht. Met zulke krijgers heb je allang en breed geen oorlog meer nodig.