Geen antwoord nog op mijn tamelijk uitgebreide repliek over het (foutieve) standpunt van de commissie aangaande mijn geposte tekst. Ik heb duidelijke uitleg verschaft waarom juist drie antwoorden het meest duidelijk bij de tekst passen. Misschien geen overbodige luxe dit nogmaals te benadrukken: ik verwacht nu van de commissie dat de vraag voor elke Nederlandse student zal worden goedgerekend. Gebeurt dat niet, dan zal ik mij beraden op verdere stappen.

‘Bij wijze van hoge uitzondering’

Ik begrijp ook dat de vorige reactie bij wijze van hoge uitzondering werd gemaakt. Dat vind ik ook eigenaardig, want het betekent dat deze schoolse commissie bij wijze van hoge uitzondering verantwoording wenst af te leggen over haar examens. Ik snap wel waarom, want zoals we zagen bleek de gekozen positie niet te handhaven: de conclusie kon enkel zijn dat de commissie in deze de slechte lezers zijn. Maar combineer dat met de hautaine houding dat ‘je enkel bij wijze van hoge uitzondering’ verantwoording af wenst leggen (omdat je denkt het bij het juiste eind te hebben) – en dan blijkt dat gewoon niet zo te zijn – wat nu? Moet ik dit nu al een crimi beginnen noemen? Want het moedwillig laten zakken van leerlingen met foutieve examens – ik loop er voor de zoveelste keer tegenaan in mijn leven – zouden dit keer de krachten van het goede winnen, de krachten die Foucault aanduidde als de heidense parrhessia?

Het slechte voorbeeld

Gisteren werd in Nijmegen de campus door de Mobiele Eenheid ontruimd. Ik open dus vandaag met enige spanning het anderszins tamelijk saaie lerarenblaadje ‘Neerlandistiek.nl’ waar ik op zijn minst enkele bespiegelingen over de kwestie verwacht.

Niets, nada, nul komma nul.

En dat zijn dan dezelfde leraren die niet zo lang geleden nog roeptoeterden dat het hun taak was mondige burgers te scheppen? En als die studenten dan…. pinguïn documentaires werden in Istanbul uitgezonden tijdens Gezi. The revolution will not be televised

Christelijke parrhesia dus: biechten in achterkamertjes, zwijgen. Het is het meest afschuwelijk vervormde waarheidsbegrip aller tijden: nog liever zie ik een of andere gesjeesde leraar het vurig opnemen voor Israël, dat zou beter te verkroppen zijn dan deze poepjes die doen alsof er niets gaande is terwijl de eigen studenten (die ze mondig zouden maken) buiten in elkaar worden getimmerd. Wat verscheen op Neerlandistiek? Een leuk stukje over honden en kattennamen.

Goede en foute joden

Men doet voortdurend alsof ‘antisemitisme’ het meest rekbare begrip op deze planeet zou moeten worden. Het is in de kern echter verschrikkelijk eenvoudig om te duiden wie er een antisemiet is en wie niet.

Een antisemiet haat joden. Voor hem bestaan er dus geen goede (en foute) joden, wat hem betreft is elke jood fout, want hij beroept zich op het etiket.

Wie echter de mening is toegedaan dat er ook goede joden bestaan, kan geen antisemiet zijn. Echter, wat men poogt te bewerkstelligen de laatste tijd is het idee dat je helemaal niets over joden mag zeggen, want dan ben je een antisemiet! Het is volslagen bizar, want je hebt goede joden en je hebt foute joden.

In Nederland liet men na de Tweede Wereldoorlog de foute joden gewoon zitten, een ‘vergissing’ waar ook de literatuur zwaar onder te lijden kreeg. Daarover later meer.

Als je geen onderscheid mag maken tussen goede en foute Duitsers – let even op graag – dan bent u de Antiduitser bij uitstek. Immers, volgens u is het duitserschap een al uitgeroeid kenmerk. Er kan immers geen enkel statement meer over worden gemaakt, er kan niets van worden verwacht: en zo is ook het idee dat je het niet over goede en foute joden mag hebben basaal antisemitisch.

Gelukkig maar

Gelukkig maar dat we steeds meer joden zien die het echt niet meer pikken. De nazi propaganda technieken over baby’s zijn door echte beelden van echte baby’s ingehaald.

Wie een kind bombardeert, heeft voor minstens een miljard jaar zijn geloofwaardigheid verloren. Dat meen ik serieus: ik wil van zulke mensen niets meer horen.

Als je meent dat je onrecht is aangedaan, dan volgt daarop een rechtszaak, niet een moordpartij. Maar tijdens die rechtszaak zou boven water komen dat er iets raars aan de hand was met die valse-vlag operatie van ‘Hamas’. Die zou onder normale omstandigheden hebben gefaald.

Op Blackbox een item over NPO journalist Lammert de Bruin. Willem Oltmans gaf het een 25 jaar geleden al aan: Kennedy is vermoord door de inlichtingendiensten. Je moet als inlichtingendienst al totaal uit je kluiten zijn gewassen om überhaupt maar zo’n positie in te durven nemen.

Er werken ongeveer 100.000 mensen voor de Amerikaanse inlichtingendiensten, zo las ik. Hoeveel daarvan bemoeien zich met de inhoud van de media? Want we weten nu zo langzamerhand wel hoe het allemaal werkt met de zo geroemde ‘veiligheid’, die toch voornamelijk de veiligheid is van de inkomstenstromen van steenrijke Oligarchen, terwijl wij 4 bestuurslagen eronder een democratie mogen spelen.

Martijn, 28-05-2024

N.B.: ik was nog niet klaar met typen of er werd aangekondigd dat voortaan het hoofd van de geheime dienst (je weet wel, de man die over iedereen informatie verzamelde) voortaan de Premier gaat worden en dat dat ‘goed is voor de rechtstaat’. Het is inderdaad eens wat anders, een premier die van alles en nogwat over je weet, maar of ik die constructie rechtstatelijk moet vinden?