Een interview met Sage Mar-tin-us Ben-ders
Wat een gekke vraag. Gevaarlijk? Natuurlijk is het gevaarlijk. Alles in de natuur is gevaarlijk. Je steekt je hoofd een holletje uit en het wordt eraf gebeten door een ander dier. Veilige natuur bestaat niet. It’s a jungle out there. Toch zijn er omtrent de gevaren van LSD wat kanttekeningen te zetten.
Wat voor kanttekeningen zijn dat?
Ten eerste waren de zestiger jaren een uitvloeisel van de vijftiger jaren, en in allebei deze decennia was de westerse markt overspoeld met de speed die nog over was uit de Tweede Wereldoorlog. Veel mensen weten dit niet, maar de reden dat de Duitsers zo voortvarend Europa konden veroveren was dankzij hun chemieconcerns die alle soldaten oneindige hoeveelheden speed leverden. Dat maakte hen oppermachtig en wreed. Dezelfde rotzooi werd op de ‘alternatieve markt’ gedumpt en bijna al die hippies zaten aan de speed. En onder die condities gebruikten ze LSD – met een hele sterke pull richting paranoia en duisternis, dus. Alleen werden de problemen niet aan de speed toegeschreven maar aan de LSD. Zelfde verhaal wat betreft marihuana. Alles door elkaar heen, grote puinhoop, LSD makkelijke zondebok.
Maar mensen werden toch gek zodra ze die LSD namen?
Ik zou eerder het tegendeel beweren: pas onder LSD zagen ze hoe krankzinnig hun realiteit was, en dat wekte zoveel angst op dat ze snel de armen van de Goede Herders weer wisten vinden, die druk bezig waren een enorme industrietak op te tuigen waarin ongelofelijk veel mensen een bullshit job konden krijgen vanuit het paradigma dat ‘de hersenen ziek zijn’. Ik zie ze zo voor me zitten, die jonge hippies: strak en paranoïde van de speed, in het kantoortje van mijnheer de psychiater die 10 jaar geleden nog mensen met een mesje in het voorhoofd gehandicapt zat te pulken om ze ‘te helpen’. Kregen ze toen nog een Nobelprijs voor ook van onze vrienden van ‘De Wetenschap’. Echt, controleer het maar. Uitvinder van het lobotomiemes, de Nobelprijs.
Niet gek dus volgens jou, maar wat beleefden ze dan wel?
De tweedeling normaal/gek is de meest parasitaire benadering die je op de realiteit kunt leggen. In werkelijkheid is er alleen beleving, niets is normaal of gek. Mensen die LSD of andere paddenstoelen nemen ‘hallucineren’ helemaal niet maar beginnen hun zintuigen te leren kennen zoals deze bedoeld zijn, niet gekortwiekt tot 5% van hun vermogen, niet leven in een samenvatting van het brein maar juist wel de echte werkelijkheid beginnen waar te nemen.
Dat idee staat diametraal tegenover dat van de klassieke psychiatrie
Misschien, het ligt er een beetje aan wat je ‘klassieke psychiatrie’ noemt. We zagen dat dezelfde chemieconcerns die in WW2 de Duitsers aan de speed hielpen en daarna de hippies via die ‘nieuwe industrietak’ de hele wereld aan een hele waaier van verslavingen wist ‘helpen’. Speed dit keer in de vorm van Aderall aan kinderen verstrekken om hun hersenen en hun DNA te vernietigen. Als je dat een vorm van wetenschap vindt ben je waarschijnlijk ook een fan van Mengele. Als je dat helemaal geen wetenschap vindt, welkom in de echte wereld.
Maar ik kom even terug op de oorspronkelijke vraag: is LSD nu gevaarlijk of niet?
Ja, de natuur is gevaarlijk. Het is op je tellen passen. En het is de gebruiksaanwijzingen goed bestuderen en toepassen. Een van de regels bij LSD is dat je een tripsitter moet hebben. Dat is geen grap.
Kijk bijvoorbeeld naar wat gebeurde met de zoon van Nick Cave. Die was geloof ik pas 15, en sprong tijdens een trip op LSD van de rotsen af aan de Zuidengelse kust. Geen tripsitter, wel een vriendje erbij dat ook aan het trippen was. Vergelijk het met over een gevaarlijk pad lopen met twee flessen vodka op. Dat zou je ook niet doen. Maar op een of andere manier nemen mensen LSD niet serieus als bedwelming en dat is het zeker wel.
Vrienden van me hebben aan den lijve ondervonden hoe gevaarlijk LSD kan zijn. Ze wonen in een rotsachtig landschap in Zuid Europa aan de Middelandse zee. Ze hadden een lokaal meisje bevriend dat nog nooit getript had en waren met zijn 4en de rotsachtige bergbossen in getrokken op een zegel. Plots trok het meisje al haar kleren uit en rende naakt het bos in. Een paar honderd meter verder sprong ze naakt van een rots af en brak haar nek. Mijn vriend moest zelf op LSD trippende haar met gebroken nek en al vasthouden wachtend op de ambulance en ze is in zijn armen overleden. Een nachtmerrie! Hij zei tegen me toen ik opmerkte dat er een tripsitter had moeten zijn dat die waarschijnlijk haar ook niet tegen had kunnen houden. Maar dat is naar mijn mening niet waar, een goede oplettende tripsitter zou dat juist heel wel doen.
Waarom doet zo iemand zoiets?
LSD is een middel dat een sterke push geeft aan wat tolteken het verzamelpunt noemen. Ik heb bijvoorbeeld als tripsitter mensen mee het bos ingenomen die plotseling niet meer wisten hoe ze daar terecht waren gekomen. Waren ze totaal kwijt. En als je dan geen tripsitter bij je hebt om te vertellen hoe dat gebeurde raak je al snel in paniek.
Daarnaast zit je met het gegeven dat ongetrainde mensen alles wat ze als stem horen als hun eigen gedachtes zien. Als ziener zie je echter dat middelen als LSD je open kunnen zetten voor entiteiten uit andere werelden. Ben je goed getraind in het weerstand bieden aan stemmen dan heb je al een groot voordeel – mis je zulke training dan is LSD waarschijnlijk überhaupt geen goed idee.
Je raad dus gebruik van LSD voor bepaalde mensen af?
Inderdaad. Zeker als ze ook nog eens van plan zijn drugs met elkaar te mengen. LSD is geen grap. Ik denk ook dat je het best LSD kunt gebruiken als vroege tiener. Het laat je namelijk weer ervaren wat school in jou kapot heeft gemaakt. Iets wat je al tijdens je eerste, tweede levensjaar deels verloor en later helemaal.
En waarom zou je dat weer moeten leren kennen?
Je moet van mij niks. Maar in het middel schuilt een soort helderheid die je ook bijvoorbeeld in de liedjes van Leonard Cohen kunt horen, een grootgebruiker van LSD. Leonard had helaas net als de meeste hippies ook een speedverslaving, wat voor de duistere kantjes in zijn muziek zorgde, maar de alles penetrerende helderheid die je in zijn nummers hoort, dat is de geest van LSD. Die moet je niet met speed of cannabis verdoezelen. En het is een heel ander type helderheid dan de machinegeest kent. Wil je die leren kennen, wees dan respectvol, voorzichtig, volg de gebruiksaanwijzing, en vooral: denk niet dat er iets bestaat dat training kan vervangen. Ook op dit vlak gaat het op: het is 95% discipline.
Dus ja, LSD is gevaarlijk, maar als je het op de juiste wijze gebruikt denk ik een stuk minder gevaarlijk voor je hersenen althans dan bijvoorbeeld een gevulde koek of een ‘broodje gezond’. Fastfood vernietigt de hersenen in een moordend tempo, LSD herstelt wat van die schade. Het is een wonderbaarlijk geneesmiddel, maar verwacht niet dat je in de natuur net als in het journaal bij het handje wordt genomen door hele veilige mensen.
