Je schrijft een brief over een omstreden figuur. Bijvoorbeeld de Nieuw Zeelandse premier Jacinda Ardern dankzij wie tienduizenden zo niet honderdduizenden mensen in Nieuw Zeeland tegen de armoedegrens aan kwamen zitten omdat al hun inkomsten uit toerisme versnipperden.

Zo’n persoon noem je dan provocatief ‘lief’ en dat doe je op een met belastinggeld omhoog gehouden kanaal, Radio 4.

Dat post je dan vervolgens op facebook, en daar krijg je dan een reactie op van een welwillend persoon, ene Madeleine Weeber schrijft: dat is toch die figuur van dat stringente beleid?

Vervolgens komt Jibbe Willems verklaren dat ‘de discussie gesloten is’ en het allemaal om een gevoel voor verbinding draait.

Kunt u het nog volgen? Waarom zou je eerst een brief schrijven over een omstreden figuur om vervolgens ogenblikkelijk elke discussie dood te slaan die onder je eigen brief plaats gaat vinden?

Jibbe Willems profileert zich als een toneelschrijver. Het is maar een eigenaardig toneelstukje dat hij hier opvoert. Ik ervaar het persoonlijk helemaal niet als ‘verbindend’. Ik ervaar het als iemand die duidelijk de foute kant in het ‘debat’ heeft gekozen en een publiek kanaal gebruikt om provocatief te doen waar dat volstrekt niet gepast is.

Wat wel frappant is: dat zo’n figuur daadwerkelijk meent dat hij ‘verzoenend’ bezig is. Of zou dat gewoon een pose zijn? De associatieve dissonantie druipt van de hele constructie af.

Nee, ik geloof niet dat ik ooit een toneelstuk van Willems ga bezoeken. De klucht heeft aan mij gewoon weinig standvastigheid als fan.

Maar Jibbe is heel lief hoor, en past perfect in de zandbak die de heersers voor ons uitstippelden.

Hoe zou je dit fenomeen benoemen? Iemand die vanuit de macht (reguliere media) provoceert en dan eigenhandig elke discussie over zijn eigen discussie doodslaat?

Het gekke is dat bovenstaande bijna het ‘nieuwe normaal’ wist worden. Het is in elk geval een zorgwekkende parodie op verbinding, waar je mensen de mond snoert om je verbonden met hen te kunnen voelen. Opnieuw dus een vrij psychopate insteek die de daadwerkelijke structuur van de
samenleving kordaat bloot weet leggen.