Kaalkoppen en rukrecensies

Kaalkoppen en rukrecensies

Mijn moeder is in juni vertrokken uit dit pand naar een andere plek. Dat dat was om plaats te maken voor die asielzoekers is flauwekul, die verhuizing stond al jaren gepland. Verder denk ik dat die burgemeester zijn hoofd kaal moet scheren om beter te kunnen levellen met de gemiddelde moderne brabander, en zie ik liever dat we ophouden met oorlogvoeren als oplossing voor de vluchtelingenproblemen in plaats van dat we voortdurend aan symptoombestrijding moeten doen in dienst van de moloch van de wapenindustrie.

Het is jammer dat deze mensen zich nooit zullen realiseren hoezeer ze het product van manipulaties zijn.
Mijn dit jaar overleden vader zat gedurende in dezelfde feedback-loop: om de drie dagen kreeg ik stipt een appje met een of andere PVV boodschap. De man wist dat ik er niets mee had, maar dat mocht niet baten. Omdat je je eigen vader niet wilt blokkeren moest ik het er maar mee doen.

De boomers. Ik vroeg aan iemand die beduidend jonger is wat zij in de literaire wereld als grensoverschrijdend gedrag zou typeren. Na een denkpauze kwam ze met deze recensie op de proppen:

https://www.nederlands.nl/nedermap/beschouwingen/beschouwing/146953.html

Een korte zoektocht levert een hoedjesdragende boomer op die graag met jongere vrouwen poseert, en die schijnbaar meent dat hij ‘literatuur bedrijft’ met bovenstaande terwijl hij gewoon online aan zijn oude piel zit te trekken.

Is dat grensoverschrijdend? Jazeker: je wilt immers op je poëzie worden beoordeeld en je hebt niet gevraagd om dit soort hijgerigheid die zich vermomd als recensie.

De hijgerigheid waarmee Piet Gerbrandy altijd de bundels van Anne Vegter besprak lagen net in een andere categorie: ze zijn min of meer van dezelfde leeftijd en Anne Vegter schoot iets op met die hijgerigheid, ze kreeg er meer geld door. Het was desalniettemin een wat pathetisch gezicht, maar je kunt er nog een soort wisselwerking in zien als de dichter niet protesteert.

Datzelfde gaat misschien ook op voor de hijgerige recensies van Roel Weerheijm van de bundels van Ellen Deckwitz, hoewel de mening van Weerheijm eigenlijk als niets ‘waard’ is in consensuele zin. Iemand gaat dus publiekelijk zitten onaneren met je bundel zonder dat daar echt iets tegenover staat.

Maar Weerheijm is tenminste nog van dezelfde leeftijd. Je kunt het dus betrachten als een pathetische poging tot flirten. Maar als je dan ook nog de dysforie van een enorm leeftijdsverschil in de mix gooit, als iemand die je opa had kunnen zijn bij je dichtbundel gaat fappen?

Ja, dan vind ik ‘grensoverschrijdend’ niet zo’n rare term.

De zondagmiddagepifanie

Terug naar Burgemeester Jos van Bree. Ik had het te doen met deze man: de agressie hier is grensoverschrijdend, maar anderzijds ook het gevolg van de eigen politiek van de VVD: dit is immers ‘onze oorlog’ en de eindeloze stroom vluchtelingen die ‘onze oorlog’ veroorzaakt – daarop laten ze het kabinet klappen, met een ‘zondagmiddagepifanie’ van Rutte als basis. Plots kreeg de man de ingeving dat hij liever iets anders ging doen!

En dat niet alleen: plots vertrekken al die mensen die zo bedreigd werden nadat ze zelf bedreigende politiek in het leven wilden roepen – een perspectief dat in de media vreemd ontbreekt – mensen met chantage en discriminatie bestoken om ze te dwingen aan een medisch experiment deel te nemen met een fabrikant die geen enkele verantwoordelijkheid voor het product neemt – en je daarna beklagen over geweld! Hoe zei Ome Joop het ook alweer altijd? Nee, nou wordt ie mooi!

Dat je alleen het resultaat en niet de oorzaak in beeld brengt vind ik dan ook weer een serieuze vorm van grensoverschrijdend gedrag. Het is een politieke manipulatie die enkel dient om mensen als barbaren weg te zetten, terwijl de echte beschaving verscholen had gezeten in een intellectueel debat over de coronacrisis, een debat dat nergens te bekennen was.

Zaten al die boomers te fappen bij dichtbundels van jonge dichters? We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Maar in het licht van wat ik gisteren schreef concludeer ik met: Kunnen we het niet eens over de inhoud hebben?

Ze lopen allemaal hand in hand naar buiten. Ze stoppen allemaal op hetzelfde moment als de missie is volbracht. Die missie had iets van doen met er een bepaalde wet doorheen jassen. De door het corporate- collectief bestuurde psyborg is elke daadwerkelijke politieke ambitie vreemd. Hij heeft ‘plotseling een momentje’, en een ‘functie elders’. En dan heeft hij geen actieve herinneringen aan zijn politieke bestaan, en als aan het einde van de Eeuwige Oorlog de volgende Eeuwige Epidemie uitbreekt zal hij de Eeuwige Lockdown in alle katholieke lijdzaamheid hemelse kwaliteiten toedichten.

Nobelpreis für Deutschland

Treffpunkt feiner Geiste

M.H.H. Benders ist ein anerkannter Dichter seiner Generation, ein Schüler der universellen Myzelien, Amanita Sage und Mykophilosoph. Er hat siebenundzwanzig Bücher geschrieben, die letzten in der Kaneelfabriek.

Momentan arbeitet er an dem zweiten Band der SHHHHHHROOM-Reihe, Bücher über Pilze, und der Microdose Bible, einem Aktivierungsplan zur Wiederherstellung Ihrer wahren Identität, der nächstes Jahr erscheinen soll. Bleiben Sie dran!

Aber das Große Ziel von Benders ist es, in Deutschland Erfolg zu haben. Er hat die Dynamik und Vielfalt der deutschen literarischen Szene erkannt und ist bereit, sich darauf einzulassen und seinen Beitrag zu leisten. Mit seinem einzigartigen literarischen Stil und seiner unermüdlichen Arbeitsmoral ist er entschlossen, ein neues Kapitel in der deutschen Literaturgeschichte zu schreiben.

Bücher

“Amanita Muscaria – The Book of the Empress” is an exceptional work that establishes a benchmark in the realm of mycophilosophy. While one could perhaps categorize the book within the domain of Art History, such a classification would fail to do justice to its true essence. Primarily, this captivating text explores the evolution of humankind, making it a standout in its field.

Amanita Muscaria – The Book of the Empress – De Kaneelfabriek, 2023

“‘Waarover de Piranha droomt in de Limonadesloot’ stands as a philosophical exploration into the human faculty of imagination. It probes the intriguing notion that imagination, rather than offering solutions to our problems, might in fact be their origin. This thought-provoking work is set to be available in English and German by the close of 2023.

Facebook
Twitter
LinkedIn