Het RIVM ken ik vooral als het instituut dat jaar in jaar uit tegen de regering liegt over het gebrek aan geneeskracht van paddenstoelen. Iets mag namelijk alleen maar op de verboden lijst staan als er geen medische toepassingen van een middel bekend zijn. Dat is bij paddenstoelen al lang en breed het geval, en toch doet het RIVM in elk rapport alsof dat niet zo is, gewoon omdat de geldschieters de concurrentie liever verboden zien. Hier zien we dus een typisch voorbeeld van het vergroeien van multinational en staat, waar de multinational de staat gebruikt om de concurrentie mee dood te slaan.

Tijdens de coronacrisis kwam het RIVM ook nog op andere manieren in het vizier. Plots bleek deze bleke club ambtenaren de hele maatschappij te moeten aansturen, onder het ideetje dat ze ergens expert over zouden zijn, terwijl ze toch echt enkel de hele dag met papiertjes schuiven. Ik viel van de ene verbazing in de andere: mensen die werkelijk nog geen minuut van hun leven in een lab hadden doorgebracht en alleen achter een bureau hadden gezeten werden plotseling ‘belangrijke wetenschappers’ die een nieuwe verkoudheid met een oud griepdraaiboek te lijf gingen en die een verkoudheid door landsgrenzen te sluiten wilden stoppen. (1)

Het was tijdens die ‘coronatijd’ dat mijn oog viel op het volgende alarmerende artikel:

https://biotechnologie.rivm.nl/nieuws/meer-medicijnen-uit-bakkersgist

Waarom alarmerend? Nou, omdat als je gisten verslavende en verdovende drugs kunt laten produceren de wet van Murphy meteen in het vizier komt: als het mogelijk is gaat het als er geen wetten tegen bestaan geheid mis.

Het betekent namelijk dat je in bijna alle voeding eenvoudig een gist kunt stoppen welke bedwelmende en verslavende effecten heeft zonder dat de gebruiker waarschijnlijk door heeft dat ze onder invloed zijn.

Wat wil nu het feit: sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw worden aan ongelofelijk veel voedingsproducten gist toegevoegd, producten waar dat gist geen enkele rol in lijkt spelen. Maar de overheid doet wel haar best in dit soort filmpjes om kinderen ervan te overtuigen dat het allemaal erg normaal is wat hier gebeurt:

https://player.ntr.nl/index.php?id=WO_NTR_662853

Als ik dat zie gaan bij mij alle alarmbellen af. Want dit is nou met name een technologisch schemergebied
waar misbruik enorm op de loer ligt. Immers, een fabrikant kan met het grootste gemak een voedingsmiddel ongelofelijk verslavend maken, of een malafide overheid kan met het grootste gemak
haar burgers gedwee en volgzaam maken.

Het idee achter ‘wetten’ is dat je vooruit denkt en zulke zaken onmogelijk maakt om de mensheid te beschermen.

Ik wil graag van een organisatie als Foodwatch weten:

1. Waarom bestaan zulke wetten nog niet?
2. Waarom zit er in bijna elk product in de supermarkt bakkersgist als dat geen duidelijke rol in het product heeft?
3. Waarom ervaar ik als ik stop met het consumeren van alle gist een gevoelsmatige bevrijding
   en ook afkick verschijnselen?

Het lijkt mij nogal van belang als we geloven in echte democratie dat we mensen beschermen tegen
biotechnologie die de macht heeft alle mensen in willoze slaven te veranderen. Dat dit mogelijk is is
wetenschappelijk geen discussie over mogelijk. En dus dient de discussie te gaan over de juiste wetten die mensen beschermen tegen malafide bedrijven en overheden.

Ik hoop van harte dat jullie het met me eens zijn.

Martinus Benders, Mierlo, 24-01-2023

(Uno) Zeg nou zelf, zo’n bureauheld die als een soort Don Quichot met een landsgrens een verkoudheid te lijf gaat, dat is toch alleen mogelijk onder het meest stringent soort bedwelming? Mensen bij wie de hersenen nog wel functioneren weten dat verkoudheden zich niets van landgrenzen aantrekken, ook niet als deze gesloten zijn. Anderhalvemeter samenleving, mijn hemel, wat moet je dan hebben gerookt, zou je vroeger hebben gezegd. Maar tegenwoordig springt iedereen in de houding, en doen ze alsof hier Grote Wetenschap in een Belangrijke Jas passeert. Voor een neutrale buitenstaander als ik ziet dat er (en dan druk ik me nog eufemistisch uit) ongelofelijk bedwelmd uit.

En wat het natuurlijk al helemaal stompzinnig maakte is dat ze die landgrenzen pas sloten toen het virus al overal zat. Waardoor je alleen in het ergste geval een soort kweekvijvers voor varianten schept. Maar gelukkig maar dat in werkelijkheid die landgrenzen, gesloten of niet, geen enkele invloed hadden, behalve dan om de burger alvast te laten wennen aan het idee dat hij niet meer zal mogen reizen in de toekomst.