In de oude wereld moest je als je van doen had met een machtige dictator op je tellen passen. Je huurde wat mensen in (diplomaten) die respectvol deden, mensen die de andere partij tot redelijkheid bewogen, en vanuit het perspectief van zo’n dictator leek het toen in elk geval dat de vijand tenminste respect voor hem wist op te brengen.
In de Psyborgwereld is dat veranderd. Daar ga je zo’n dictator gewoon cancellen, alsof het een facebookidioot is die je uit je gezichtsveld verwijderd. Talk to the hand, baby! Met alle risico van dien, maar ik denk niet dat die psyborgs überhaupt in staat zijn de werkelijkheid waar te nemen. Ze leven compleet in hun zelfgeschapen wereldje vol ideaaltjes.
En daar zit hij nu, de gecancellede dictator met zijn 7000 kernraketten, waarvan een deel zelfs Mach 10. Het is maar een dreigement hoor je, hier en daar. Oh ja? Ik zou daar niet al te zeker van zijn. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, en Putin wekt de indruk behoorlijk geschoffeerd te zijn door het westen. Dat krijg je met al die Psyborgs die van echte diplomatie nog nooit gehoord hebben. Het lichaam bestaat voor hen simpelweg niet meer, enkel ideetjes en concepten.
Ik schrijf dit een honderd kilometer van de Ukrainse grens. Ik zit het laatste deel van mijn reis in het Bükk gebergte (Beukengebergte) – mijn voorlopig laatste bedevaart gaat daar plaatsvinden, naar Lillafüred dat zowel een rol in het leven van Attila József speelde als in dat van Ferenc Juhász. Ondertussen werk ik aan mijn boek over de Amanita Muscaria, ik schreef een 70tal pagina’s over de geschiedenis van de paddenstoel vol zonder uit te wijden over soma, vikingen of druïdes.
Ik ben ervan overtuigd dat het een van de meest belangwekkende boeken uit de menselijke geschiedschrijving is. Ik ga nu bezig met het tweede deel dat handelt over hoe je paddenstoelen weer kunt integreren in je voeding, inclusief activatieroutines.
Nog nooit was ik zoveel ‘nuchter’ als ik dat laatste jaren van mijn leven ben geweest. Al sinds mijn vroege tienerjaren waren alcohol, cannabis en nicotine de norm. Die heb ik er allemaal uit weten werken, en nu ben ik bezig de harddrugs kaas en brood eruit te gooien. Mijn leven veranderde toen ik begon beseffen dat elke substantie wezenlijk een ‘drug’ is en dat seratonine een tryptamine is, een tripmiddel. Dat betekent dat die zogeheten ‘nuchterheid’ in werkelijkheid een trip is, en dat je als je bijvoorbeeld drinkt of rookt dat doet omdat die trip niet aangenaam is en je hem wilt verdoven. Haal de alcohol of de sigaret weg en je blijft met die onaangename trip zitten. Je haalt dus niet de oorzaak van het drinken of roken weg.
Dat doe je wel zodra je andersoortige tryptamines aan de mix toevoegt, zodat de gekortwiekte serotonine niet langer de alleenheerser is. Dat noem je dan activatie van receptor-netwerken en door dit op een intelligente manier te doen maak je je eigen werkelijkheid/trip een boeiende en is er geen enkele noodzaak meer tot verdoving.
Dat is in het kort de essentie van mijn filosofie. Voor mij werkt het in ieder geval – ik stopte twee jaar geleden met roken met behulp van de San Pedro cactus, en aan die cactus heb ik een hoop nieuwe perspectieven die ik kreeg te danken.
Haal de noodzaak tot verdoving weg. En datzelfde zou ik de wereld ook aanraden – haal de noodzaak tot oorlog weg, stop met die krankzinnige vinkjeswereld. Maak Rusland gewoon lid van de NAVO, en er is meteen al geen vuiltje meer aan de lucht. Vinkje groen!
