Ik weet nog dat toen ik gedichten voor Karavanserai instuurde vanuit Istanboel naar Nieuw Amsterdam ik daar ook een stuk of twintig muzieknummers bij had gestopt die de uitgever kon beluisteren. Nummers die ik zelf had gecomponeerd op mijn keyboard en ingezongen – de interesse voor muziek is dus niet recent. Maar wat denk je, geen centje interesse, zelfs niet eens een indicatie dat men de nummers had beluisterd. Past niet in het vakje, literatuur!
Terwijl ik nu juist dacht, jullie willen toch mensen die een breder publiek kunnen trekken, daar is muziek dan toch aardig geschikt voor. Maar nee, vijftien jaar later kan ik je vertellen dat dat ‘publiekstrekken’ enkel schone schijn is. Trek jij een miljoen kijkers en verspreid je een anarchistische boodschap? Vergeet het maar. Ergo, het gaat niet om publiek, het gaat puur en alleen om controle.
En dan krijg je te maken met figuren die beweren dat het nu beter is dan vroeger. Tja, dat is nog eens de lat hoog leggen. En ik ben er eerlijk gezegd niet eens van overtuigd dat dat waar is. Ik zie allerlei signalen dat het significant slechter gaat dan vroeger met de democratie. Het is bijvoorbeeld nieuw dat landen menen mensen de toegang te kunnen ontzeggen op basis van een mening of een identiteit. Zo werd de linkse intellectueel Varoufakis in Duitsland de toegang geweigerd, omdat men niet iemand wou zien die voor de Palestijnse toestand opkwam. Hetzelfde met een Palestijnse professor die in Frankrijk wou gaan spreken over wat hij in de Gaza strook had gezien. Simpelweg de toegang tot het land ontzegd.
En altijd met hetzelfde kutsmoesje: ‘veiligheid’. Brrrr. Fouter kan het gewoon niet, en het is niet los te zien van vergelijkbare krankzinnigheid in de coronatijd: ook daar was ‘de veiligheid’ het overkoepelende narratief voor ongekende krankzinnigheid: bijvoorbeeld het idee dat je kunt vaccineren tegen een snel muterende verkoudheid, dat idee op zichzelf is al zo krankzinnig dat je mensen die er achter aan hobbelen slechts met de grootste moeite nog een wetenschapper zou kunnen noemen. Liever niet, eerlijk gezegd.
Maar dat heb ik sowiso met de Orde van het Schimmig Opstel. En dat schimmig opstel wordt tegenwoordig door ChatGPT geschreven, zo las ik. We hebben dus een manier gevonden om ‘leidinggevenden’ te scheppen: eerst 10 jaar vervelen in de schoolbanken, daarna een schimmig opstel geschreven door een robot verdedigen tegenover andere scheppers zulks. Nu robots die kunnen schrijven zien we niet eens een krimp van de zealoten van dit fantastische systeem. En dat is omdat ze zelf ook wel weten dat het allang en breed een verwoestend systeem was dat enkel onkunde fabriceert. Kortom, het gaat alleen om het leuke, lekkere baantje.
De leidinggevenden kunnen over 10 jaar dus gewoon helemaal niets zelf. Is dat erg? Ja, maar niet omdat de tijd van het schimmig opstel beduidend beter was. Het is erg omdat het een klassenmaatschappij schept die zuiver nihilistisch is: er is geen enkele reden meer waarom iemand zoveel meer geld krijgt dan iemand die nuttig werk verricht.
Nog zo’n krankzinnigheid: die oorlogen. Dat zijn nepoorlogen: ze zijn bedoeld om door middel van de wapenindustrie de economie ‘nog een tijd overeind te houden’, zowel aan Westerse als aan Russische kant. Ergo, het doel is zoveel mogelijk wapens verstoken, en daartoe dient een eeuwige loopgravenoorlog. Rusland heeft nog geen enkele raket geschoten op de vertrekken van Zelenszky. Waarom niet? Omdat het plan een eeuwige oorlog met eeuwige wapenhandel is. En kijk hoe deze druiloor zich daarvoor inspant:
En dat noem ik dus ‘neoconlinks’. Het heeft niets te maken met echte linkse filosofie. Het zijn mensen die door Neocons zijn ingehuurd om voor ons een links toneelstukje op te voeren.
Dat het een nepoorlog is zie je al na een enkele blik op de kaart:
Er is geen enkele generaal op deze planeet die in een serieuze oorlog deze erg korte
afstand tussen Kiev en Wit Rusland (het is 60 kilometer, ik heb het gemeten) niet zou benutten.
Je schiet met houwitsers alle luchtverdediging plat en daarna bombardeer je Kiev.
Niets van dat alles: oorlogs-strategisch bezien enkel stompzinnigheid.
Maar daar gaat het de Oligarchen helemaal niet om. En dat deze wapenhandel de meest smerige en ecologie-verwoestende industrie op deze planeet is, nee, dat interesseert de neoconlinkserds ook al geen fluit. Het ‘mileubewuste’, het ‘klimaatridderschap’, het verdampt als de belangen van de Oligarchen
zelf in beeld komen.
(Ondertussen was ik getuige van een andere ecologische genocide: de stompzinnige Gemeente Geldrop-Mierlo gaat, net nu de vogeltjes hun nesten beginnen, alle bomen vol gif spuiten, weer om die vermeende ‘veiligheid’ want er zou eens iemand wat jeuk krijgen van een rups.)
En zo blijf je bezig, want deze veiligheidskrankzinnigheid kent geen einde.
En daarom stop je je tijd liever in de muziek:
