Wat vooraf ging: de ‘coronacrisis’ blijkt vooral een crisis die draait om onderwijs en wetenschapsniveau. Bierviltjesberekeningen prevaleren, gemakzucht slaat de klok en ambtenarenclub RIVM blijkt een dependance van The Tony Blair Foundation.
Toen deze crisis een aanvang nam in Maart 2020 wees ik er op dit weblog op dat het geroep om ‘experts’ wel erg kinderlijk was, omdat er immers als het om een nieuw virus gaat nog geen experts bestaan. Vervolgens rezen mijn haren ten berge toen ik zag dat men stoffige griepdraaiboeken uit de kast haalde en een tuberculoseonderzoek uit 1932 over druppeltjes. Ik dacht, O jee, daar hebben we het Nederlands onderwijssysteem weer. En inderdaad, wat volgde was een ellenlange aflevering van Luizenmoeders.
Wanneer kun je iemand eigenlijk echt een expert noemen? Het lijkt me in dit geval dat we ons moeten verlaten op het idee van een ‘hele goede wetenschapper’, maar wanneer ben je dat? Er zijn criteria nodig, want zonder criteria kun je
geen onderscheid maken. Welke criteria gaan dat zijn?
- Een goed wetenschapper doet een gewichtige bijdrage in zijn veld van expertise, hij of zij ‘helpt zijn kunde met zevenmijlslaarzen vooruit’.
Boem. Alles wat op televisie de ‘expert’ speelt kunnen we terstond corvee geven en de plinten laten schuren. Wat voor geniale bijdrage wist mijnheer of mevrouw te doen aan de virologie? Je zult zien dat de bijdrage in bijna alle gevallen
een zeer minimale is, een bijdrage die eigenlijk niet de moeite van het melden waard is. Maar, maar – hoe kun je dan als wetenschapper in vredesnaam ‘de expert’ spelen?
En dat was dan nog maar een enkel criterium. Moet je nagaan hoe zeldzaam de expert gaat worden als we nog wat criteria uit de kast trekken. Ik noem maar wat:
2. Een goed wetenschapper schreef een oeuvre van hoogwaardige boeken met autoriteit.
(Hoor je ook dat benepen hoestje, die rennende voetstappen, dat pedantje kontje dat in de opbergkast verdwijnt?)
Wat is hij toch snel verdwenen, die expert, in luttele secondes al als je even de kritische geest laat waaien. Maar wat ruiken we daar nu precies, is dat niet…linoleum…vers geschuurde plintjes…wat voor slip steekt uit die kast daar… Mijnheer de Leraar, wat vreet u daar uit?
Zie ik in de media zo’n ranzige figuur als van Ranst, of die vampier van ons met het Oeigurenbloed nog aan haar sleep – ach dan denk ik, de testmaatschappij, het is tijd dat we nieuwe criteria gaan bedenken voor wat een ‘goed wetenschapper’ is want met de huidige raken de bezemkasten overbelast.
Laten we dus opnieuw beginnen:
- Een goed wetenschapper is iemand die het goed doet bij collega’s en in China is geweest.
Kijk, dat zet zoden aan de dijk. Dat is een definitie waar onze wetenschappers mee uit de voeten kunnen. Wat hoor ik daar klapperen? Meester Pimco, wat ziet u er stralend uit. Wat zegt u, de kroegen vandaag een uur langer gesloten?
